آتل در لوکساسیون جانبی و اکستروژن پیش آگهی بدتری نسبت به شکستگی ریشه داشت. دندان دائمی کنده شده را باید به آرامی زیر آب لوله کشی شست و بلافاصله دوباره در حفره اصلی خود در استخوان آلوئول کاشته و سپس به طور موقت توسط دندانپزشک آتل کرد. عدم کاشت مجدد دندان کنده شده در 40 دقیقه اول پس از آسیب ممکن است منجر به پیش آگهی بسیار بد برای دندان شود. مدیریت دندان های شیری آسیب دیده با مدیریت دندان های دائمی متفاوت است.

به پزشکان توصیه می شود حداقل به دنبال یک نشانه دیگر از نکروز پالپ مانند تورم دهلیز، ضایعات پری آپیکال و/یا تغییر رنگ چشمگیر تاج باشند. در صورت عدم وجود علائم، بیمار را هر سه ماه یکبار تا 12 ماه تحت نظر بگیرید. این شامل شکستگی دندان یا مینای دندان، جابجایی دندان ها، لثه های کبود، شکستگی ریشه دندان، شکستگی ساختارهای استخوانی صورت، پارگی بافت نرم و از دست دادن دندان های شیری است. گاهی اوقات، هر چند نه به همان اندازه، ضربه های دندانی می تواند فاصله دندان های شما را تغییر دهد.

ضربه

ترومای دندانی به شرایطی اطلاق می شود که در آن دندان ها، لثه ها و بافت های نرم اطراف مانند لب ها و زبان نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند. اگرچه این بیماری دلایل زیادی از جمله عفونت، بیماری و تصادف دارد، اما ترومای دندانی در بین افراد جوانی که در ورزش شرکت می‌کنند شایع‌تر است. در این مدت، دندانپزشک شما به دنبال تغییراتی در رنگ دندان، درد، تورم یا لق شدن دندان خواهد بود. در صورت بروز هر یک از این مشکلات، ممکن است به روش آپکسیفیکیشن و به دنبال آن پر کردن دائمی کانال ریشه نیاز باشد. اگر دندان دائمی نابالغ بیش از یک ساعت از دهان خارج شده و خشک شده باشد، ممکن است دندان در جوراب خود قرار داده شود، با دارو پر شود و بعد از 6 تا 8 هفته مجددا ارزیابی شود.

در صورت شکستگی تاج یا کنده شدن تاج، پیش آگهی عمدتاً به درمان سریع و مناسب برای بهبود نتیجه کوتاه مدت و بلندمدت بستگی دارد. علائم و نشانه های ارجاع شده توسط بیماران همیشه باید به دقت ارزیابی شوند تا عوارض سیستمیک و/یا موضعی حذف شوند. به همین دلیل، لازم است از زمان رویکرد کمک های اولیه، همه مناسب ترین روش ها برای مواجهه با تروما مدیریت شود. مدیریت آسیب های دندانی به سن بیمار و میزان درگیری دندان و آلوئول بستگی دارد.

آیا دندان به مراقبت یا درمان خاصی نیاز دارد؟

از دوران نوجوانی، دندان های قطعی ساخته می شود و عواقب یک ضربه سنگین تر است.
جهت کسب اطلاعات بیشتر از سایت کلینیک سینا بازدید نمایید
در دهه دوم و سوم شایع ترین تشخیص در این جمعیت شکستگی عروق کرونر بدون مواجهه پالپ، دررفتگی جانبی و کوفتگی بود. با افزایش سن، فراوانی شکستگی های کرونری و ریشه افزایش می یابد. در واقع، بزرگسالان خطرات زیادی را به همراه دارند که باید پیری فیزیولوژیکی دندان ها و کاهش بافت های حمایتی را نیز به آن اضافه کرد.

گاهی اوقات ماهیت اورژانس آشکار است، مانند ترک خوردگی یا ترک خوردن دندان. مواقع دیگر، بیماران ناراحتی یا خونریزی دارند و از علت اصلی آن مطمئن نیستند. اکثر آسیب های دندانی توسط کودکان و نوجوانانی که ورزش های تماسی انجام می دهند تجربه می کنند، اما افراد در هر سنی ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرند. این امر مخصوصاً اگر اخیراً یک سقوط بد یا تصادف رانندگی داشته اید صادق است. آسیب های دندانی شامل هر گونه آسیب یا ضربه به دندان ها، لثه ها یا استخوان فک است.

اغلب، کودکان خردسال در حالی که هنوز در حال یادگیری راه رفتن، دویدن، پریدن و بالا رفتن هستند، از دست دادن دندان های شیری را تجربه می کنند. در حالی که بیشتر آسیب‌های دندانی آسیب‌زا در کودکان و نوجوانان رخ می‌دهد، افراد در هر سنی می‌توانند تحت تأثیر قرار بگیرند، معمولاً در نتیجه حوادث ورزشی، تصادفات اتومبیل یا سقوط بد. اگر یک آسیب تروماتیک دندان را تجربه کرده اید، مهم است که برای تعیین هر گونه درمان لازم به متخصص ریشه مراجعه کنید.
لطفاً جهت دسترسی به لیست بهترین دندانپزشک کلیک کنید
هر گونه آسیب دندانی، حتی اگر به ظاهر خفیف باشد، نیاز به معاینه فوری توسط دندانپزشک یا متخصص ریشه دارد.

صدمات تروماتیک دهان 5 درصد از آسیب های بدن را در تمام گروه های سنی تشکیل می دهد. با این حال، آنها مسئول حدود 17 درصد از کل صدمات در کودکان هستند. بیش از 75 درصد از شکستگی های دندان در فک بالا است و بیش از نیمی از این شکستگی ها شامل دندان های ثنایای مرکزی و به دنبال آن دندان های ثنایای جانبی و نیش می باشد.

دندان دائمی ممکن است از ناهنجاری دندان، دندان های نهفته و اختلال در رویش ناشی از ضربه به دندان های شیری رنج ببرد. اولویت باید همیشه کاهش آسیب احتمالی به دندان دائمی زیرین باشد. بیشتر آسیب های دندانی تروماتیک در کودکان رخ می دهد، اما افراد در هر سنی می توانند تحت تاثیر قرار گیرند. این که آیا آسیب ناشی از تصادف اتومبیل، یک تصادف ورزشی، درگیری یا سقوط بد باشد، شدت و نوع آسیب درمان لازم را تعیین می کند. بسیاری از آنها بر روی بافت های نرم داخلی دندان که به عنوان پالپ دندان شناخته می شود، تاثیر می گذارند.

آسیب های ضربه ای زمانی اتفاق می افتد که ساختارهای نگهدارنده دندان بدون لق شدن یا جابجایی غیرمعمول دندان آسیب ببینند. ممکن است خونریزی و التهاب در اطراف دندان وجود داشته باشد که نشان دهنده ضربه مغزی باشد. هیچ ساختار دندانی از بین نمی رود و هیچ ترک یا شکستگی در این نوع ترومای دندانی روی دندان ایجاد نشده است. ممکن است حساسیت شدید به محرک های سرد و گرم و ناراحتی احتمالی در هنگام گاز گرفتن را تجربه کنید. درمان چنین ضربه ای اغلب شامل نظارت بر دندان، اجتناب از چیزهایی است که پاسخ های درد غیرقانونی را ایجاد می کند، و تغییر موقتی در عادات غذایی به سمت غذاهای نرم تر.