نکروز اپیدرمی سوپرابازال تنها در بیماران با تشکیل تاول پس از درمان مشاهده شد. تابش لیزر یاقوت قرمز منجر به آسیب انتخابی به فولیکول های مو و تغییرات میکروسکوپی در اپیدرم پایه می شود. ظاهر طبیعی و توزیع کلاژن در لایه پوست شواهد بالینی را تأیید می کند که حذف موهای زائد با کمک لیزر، اگر به درستی انجام شود، منجر به تشکیل اسکار نمی شود. نشان داده شده است که پالس های لیزر یاقوت معمولی در از بین بردن انتخابی فولیکول های رنگدانه موی قهوه ای یا سیاه در بزرگسالان قفقازی موثر است.

او با استروئیدهای موضعی (پردنیزولون استات، 1٪، سوسپانسیون چشمی) تحت درمان قرار گرفت و از او خواسته شد تا 4 روز دیگر برگردد. در معاینه بعدی، بیمار دارای سلول‌های رنگدانه‌ای در محفظه قدامی چشم چپ و همچنین نقص‌های ترانس روشنایی عنبیه در قسمت تحتانی چشم چپ بود. و گفت 1 هفته دیگه پیگیری کن در طول ماه بعد، درمان با هر دو قطره به تدریج کاهش یافت و درمان با فنیل افرین، 2.5٪، 3 بار در روز در تلاش برای شکستن سینکیا در چشم چپ آغاز شد.

به نظر می رسد کوچک سازی فولیکول های انتهایی مو دلیل این پاسخ باشد. خانمی 55 ساله با سابقه چشمی فشار خون و نزدیک بینی با لیزر موهای زائد ابروی چپ خود را با لیزر 800 نانومتری لایت شیر ​​دایود حذف کرد.
لطفاً جهت دسترسی به لیست بهترین لیزر موهای زائد بدن کلیک کنید
او در حین عمل لیزر زیر محافظی که پوشیده بود متوجه درد در بالا و پشت چشم چپ خود شد و به تکنسین اطلاع داد که بلافاصله عمل را سقط کرد.

در هر 4 شرکت‌کننده، 6 ماه، 1 سال و 2 سال پس از قرار گرفتن در معرض لیزر، تغییر قابل توجهی در تعداد موها مشاهده نشد. آلوپسی ناشی از لیزر از نظر بافت‌شناسی با فولیکول‌های موی مینیاتوری و پوسته مانند همبستگی دارد. آلوپسی دائمی و بدون زخم را می توان با یک درمان واحد با پالس های لیزر یاقوتی با نفوذ بالا ایجاد کرد.

توصیه های لازم برای لیزر موهای زائد و دستورالعمل های بیمار

این مطالعه چگونگی تأثیر مراحل مختلف چرخه رشد فولیکول مو بر تخریب فولیکول توسط لیزر یاقوت را با استفاده از مدلی از چرخه‌های رشد همزمان موی قابل پیش‌بینی در موش‌های شیرخوار و نوجوان بررسی کرد. طیفی از پالس های لیزر یاقوت سرخ در طول مراحل مختلف چرخه رشد مو، به دنبال مشاهدات بافت شناسی و ناخالص از آسیب و رشد مجدد مو تحویل داده شد. فولیکول‌های موی مرحله آناژن در حال رشد و رنگدانه‌دار به حذف مو با قرار گرفتن در معرض لیزر یاقوت معمولی حساس بودند، در حالی که فولیکول‌های موی مرحله کاتاژن و تلوژن در برابر تابش لیزر مقاوم بودند. آسیب حرارتی انتخابی به فولیکول ها از نظر بافت شناسی مشاهده شد و رشد مجدد مو وابسته به جریان بود. در حیواناتی که در طول آناژن در معرض آناژن قرار گرفتند، فلوئنس‌های میانی باعث آلوپسی غیراسکار شدند، در حالی که فلوئنس‌های بالا باعث آلوپسی زخمی شدند. یافته های این مطالعه راهبردهای درمانی برای لیزر موهای زائد بهینه را پیشنهاد می کند.

در بیماران مبتلا به ویتیلیگو، MC ها در پوست، چشم ها و احتمالاً گوش ها از بین می روند. با این حال، مفهوم ویتیلیگو به عنوان یک بیماری سیستمیک تنها زمانی به وضوح مشخص می شود که مکانیسم های دخیل در ویتیلیگو شناسایی شوند. پیشرفت‌های اخیر در زمینه‌های کشت سلول‌های تاج عصبی و ژنتیک مولکولی، دیدگاه‌های جدیدی را در درک ویتیلیگو باز کرده است. این نه تنها منجر به درمان های بهتر برای بیماران ویتیلیگو می شود، بلکه احتمالاً کلیدی برای تحریک رشد مجدد سلول های عصبی در سایر بیماری های عصبی نیز خواهد بود.

اثرات لیزر موهای زائد چقدر طول می کشد؟

19 بیمار قفقازی سالم با موهای تیره (قهوه ای/سیاه) با لیزر یاقوتی تحت درمان قرار گرفتند و پس از 0، 2، 3، 5، 7، 14 و 21 روز بیوپسی گرفته شد. نمونه‌های تحت درمان با لیزر انعقاد و زغال‌زدگی گسترده ساقه‌های موی زیر جلدی را نشان دادند. این فولیکول های آشکارا آسیب دیده به طور تصادفی در بین فولیکول های دست نخورده در همان محل های درمان پراکنده شدند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر از سایت کلینیک رز بازدید نمایید
تغییرات میکروسکوپی نیز در اپیدرم پایه که در آن ملانین متمرکز شده بود، بدون توجه به هرگونه آسیب ماکروسکوپی آشکار، مشاهده شد. سطح پایینی از پاسخ التهابی که تا 2 هفته پس از درمان مشاهده می‌شود، همیشه به دنبال درمان با لیزر بود.

آیا به چندین درمان نیاز خواهم داشت؟

12 هفته پس از آخرین درمان، هیچ تفاوتی بین نواحی درمان نشده و درمان شده با لیزر تشخیص داده نشد. پارامترهای لیزر اعمال شده در این مطالعه منجر به اپیلاسیون موثر موهای بدن نمی شود. حذف موهای زائد به مدت 2 سال پس از یک درمان واحد با پالس های لیزر یاقوتی در حالت عادی (694 نانومتر، 270 میکروثانیه، قطر پرتو 6 میلی متر) اندازه گیری شد.

ملانوبلاست ها در غلاف ریشه خارجی فولیکول های مو، سلول های مخزنی برای رنگدانه مجدد هستند. بهبود ویتیلیگو با فعال شدن و تکثیر این MB ها آغاز می شود و به دنبال آن مهاجرت به سمت بالا به اپیدرم نزدیک است که جزایر رنگدانه دور فولیکولار را تشکیل می دهد. مهاجرت، تکثیر و تمایز MC ها و MB ها توسط عوامل مشتق از کراتینوسیت و برخی از ژن های رنگ پوشش تنظیم می شود. هر درمانی برای ویتیلیگو نه تنها باید جمعیت مجدد MC ها را توضیح دهد، بلکه باید رشد عملکردی آنها را نیز توضیح دهد.

انرژی لیزر یاقوت در 694 mn به طور متوسط ​​توسط ملانین جذب می شود و حداقل توسط سایر کروموفورهای پوست جذب می شود. این خاصیت و عمق نفوذ آن در درم باعث جذب در فولیکول های مو رنگدانه شده می شود، بنابراین آن را برای فتوترمولیز این زائده ها مناسب می کند. گزارش‌های بالینی از اثربخشی چنین لیزرهایی برای از بین بردن موهای زائد به تعداد زیادی در حال ظهور است، اما اطلاعات علمی در مورد مکانیسم دقیق عمل هنوز وجود ندارد. هدف این مطالعه ارزیابی و تعریف بیشتر پاسخ‌های بافت‌شناسی فولیکول‌های مو به نور لیزر یاقوتی پالسی 3 میلی‌ثانیه است. بیست و چهار بیمار با موهای قهوه ای یا سیاه زیر بغل یا کشاله ران با لیزر یاقوتی 3 میلی ثانیه ای در یک، دو یا سه نوبت تحت درمان با فلوانس از 10 تا 40 J/cm2 قرار گرفتند.

اگرچه بسیاری از درمان‌های موقتی برای هیرسوتیسم و ​​هیپرتریکوزیس وجود دارد، اما نیاز به یک درمان عملی و دائمی برای رفع موهای زائد است. هدف ما مطالعه استفاده از پالس‌های لیزر یاقوتی در حالت عادی برای تخریب فولیکول‌های مو با فتوترمولیز انتخابی بود. آسیب ارزیابی بافت شناسی در پوست سگ مو سیاه در شرایط in vivo پس از استفاده از امواج لیزر مختلف برای طراحی یک مطالعه انسانی مورد استفاده قرار گرفت. 13 داوطلب با موهای قهوه‌ای یا مشکی در معرض پالس‌های لیزر یاقوتی معمولی با شارهای 30 تا 60 ژول بر سانتی‌متر مربع قرار گرفتند که به هر دو ناحیه پوست تراشیده شده و موم‌شده تحویل داده شد.

با استفاده از پروتکل‌های درمانی پیشنهادی، اپیلاسیون به کمک لیزر ممکن است به طور موثر انجام شود. درجه و مدت کاهش با محل آناتومیک متفاوت است و با درمان های متعدد بهبود می یابد. ملانوسیت ها سلول های تولید کننده ملانین پوست هستند که از سلول های تاج عصبی مشتق می شوند. ویتیلیگو ولگاریس یک اختلال رنگدانه شایع است که در نتیجه تخریب MC های عملکردی در پوست آسیب دیده ایجاد می شود. سه پاتومکانیسم غالب ویتیلیگو عبارتند از: فرضیه ایمنی، فرضیه عصبی و فرضیه اتوسیتوتوکسیک.

ظاهراً فولیکول های موی آناژن اولیه به طور موثر با لیزر یاقوت درمان نشدند. لیزر روبی منجر به آسیب گسترده فولیکولی می شود و فولیکول های مو که در مرحله اولیه آناژن در نظر گرفته می شوند به طور موثر درمان نشدند. شاید به همین دلیل است که چندین دوره لیزر درمانی برای به دست آوردن نتایج رضایت بخش مورد نیاز است.

کاهش تراکم مو در ناحیه تحت درمان تنها عارضه مشاهده شده بود که به دلیل برگشت پذیری آن مورد پذیرش بیماران قرار گرفت. از نظر آماری درصد بهبودی در ضایعات اولیه در مقایسه با ضایعات دیررس بیشتر بود. نویسندگان به این نتیجه رسیدند که استفاده از لیزر الکساندرایت 755 نانومتری برای درمان AKN یک روش ایمن و موثر با میزان عود کم است.

لیزر روبی در از بین بردن موهای ناخواسته از بیماران با پوست تیره، اما با بروز عوارض جانبی پوستی بیشتر، موثر است. تصور می شد که بروز هیپوپیگمانتاسیون پس از تابش لیزر به دلیل سرکوب ملانوژنز در اپیدرم به جای تخریب ملانوسیت ها باشد. یک زن 58 ساله با لیزر Candela GentleLASE 755 نانومتری تحت عمل لیزر موهای زائد اطراف هر دو ابرو قرار گرفت. پزشک معالج گزارش می دهد که از محافظ توصیه شده برای هر دو چشم استفاده کرده است. روز بعد، بیمار به دلیل درد چشم و حساسیت به نور در هر دو چشم، به اپتومتریست مراجعه کرد. یافته‌های معاینه حاکی از حدت بینایی 20/20 OU با سلول‌های محفظه قدامی نادر و اثری از خراشیدگی اپیتلیال سطح قرنیه در هر دو چشم بود.

پس از 3 هفته درمان با فنیل افرین، 2.5٪، سینکیا باقی ماند و فنیل افرین متوقف شد. در پیگیری 4 ماهه، حدت بینایی بیمار 20/20 OU بود، اما آتروفی عنبیه، سینکیای خلفی و کورکتوپی در چشم چپ باقی ماندند.

معاینه اتاق قدامی سلول ردیابی و شعله ور شدن چشم چپ را نشان داد که نشان دهنده سلول های التهابی در گردش و نشت پروتئین به اتاق قدامی است. در آن زمان، تشخیص آنیزوکوری تروماتیک با یووئیت قدامی خفیف داده شد. بیمار با پردنیزولون 1%، قطره های موضعی چشمی 4 بار در روز در چشم چپ به مدت 5 روز تحت درمان قرار گرفت. سپس به او دستور داده شد که دارو را قطع کند و در صورت افزایش علائم زودتر، 5 هفته دیگر برای معاینه بعدی بازگردد.

بیشتر آسیب لیزر نواحی برآمدگی را در بر می گیرد اما از لامپ های مو کوتاه می آید. به نظر نمی رسد آسیب لیزر به اندازه کافی در ساقه های مو گسترش پیدا کند تا منجر به تخریب دائمی مو شود. پالس های لیزری که به طور انتخابی به فولیکول های رنگدانه مو آسیب می رسانند، یک درمان مفید برای هیپرتریکوزیس هستند. از نظر بالینی، موهای در حال رشد مجدد اغلب پس از درمان نازک تر و روشن تر می شوند.